Een week na thuiskomst vroeg een vriend of ik de vele prostitutie had gezien in Cuba. Verbaasd keek ik hem aan. Ik had nergens prostitutie opgemerkt. Een beetje naïef want ik realiseer me goed dat vrijwillige en onvrijwillige prostitutie een bron van inkomen is in Cuba. Volledig verrast keek hij me aan toen ik hem zei dit niet te hebben gezien. Ik vertelde op mijn buurt dat ik de pleintje zo grappig vond waar mensen bij elkaar kwamen voor sociaal contact en wifi. Hij keek me aan en had geen idee waar ik het over had. 

Een paar dagen later kwam een andere vriend eten die enthousiast zei: “Cuba, wat leuk! Heb je ook de vele golfbanen gezien?” Weer keek ik verbaasd. Ik had tijdens onze hele reis geen enkele golfbaan gezien, wat hij zich moeilijk kon voorstellen. Al pratend over onze ervaringen in Cuba vertelde hij dat het hem was opgevallen dat het openbaar vervoer zo slecht geregeld was. “Slecht geregeld?” zei ik op mijn beurt verbaasd. “Wij hebben vele onderdelen van onze reis juist met het openbaar vervoer gedaan (ViaZul) omdat het zo goed geregeld was.”