Het stille weten van intuïtie

Column

Het stille weten van intuïtie

Ouder worden leert me niet méér te denken, maar beter te voelen. In deze column lees je hoe je intuïtie rust, vrijheid en vrolijkheid met zich mee kan brengen.

Intuïtie

Als ik door de bergen wandel dwalen mijn gedachten vaak af (column: hoe bergen kunnen inspireren). Terwijl ik intens geniet van de Italiaanse herfstzon op mijn huid, denk ik na over het woord intuïtie. Ik vind het een facinerend woord en een krachtig fenomeen.

Als kind voel je het vanzelf; zonder uitleg en zonder twijfel. Instinctief weet je wanneer iets klopt of wanneer iets niet goed voelt. Als je jong bent wil je niet analyseren, je wilt ervaren. Af en toe wint nieuwsgierigheid het van intuïtie, waardoor je toch uit een boom valt of in een sloot beland. Echter, het zijn juist die momenten die je eraan herinneren dat intuïtie zich zelden vergist, hooguit wordt genegeerd.

Met denken probeer je te verklaren

Naarmate je ouder wordt, wordt ‘het willen ervaren’ langzaam overgenomen door ‘het willen overdenken’. Je leert redeneren, afwegen en verklaren. Je wordt beter in begrijpen waardoor het moeiteloos weten naar de achtergrond verdwijnt, overschaduwd door een drang naar logica, verwachtingen, zekerheid of controle.

Ik ben niet roomser dan de paus. Als je een keuze maakt vanuit denken, blijf je vaak de argumenten in je hoofd herhalen, bedoeld om je eigen beslissing te verklaren en/of te verantwoorden. Je probeert jezelf gerust te stellen, maar eindigt telkens in dezelfde cirkel van gedachten.

Herken wat is

Tot je op een dag de kracht van intuïtie hervindt. Dit jaar ontdekte ik dat ik niet meer diep hoefde na te denken om te komen tot een keuze. Dat een gebeurtenis niet meer voelt als een raadsel dat opgelost moet worden. Dat het kan voelen als iets wat niet begrepen hoeft te worden om betekenis te hebben. De rust van het direct luisteren zonder te analyseren of nog andere meningen af te wachten.

Hierdoor heb ik bij keuze’s tegenwoordig minder woorden nodig. Niet omdat ik minder voel, maar omdat ik sneller herken wat is. Het is de stem van alle keren dat je gevallen bent en weer bent opgestaan. Het is de verzamelde wijsheid van je eigen leven die je toefluistert: “Je weet dit al”.

Geloof in datgene wat je altijd al wist

Een keuze gemaakt vanuit je intuïtie klopt van binnenuit. Hier, tussen de krachtige bergen, herken ik ineens hoe mijn intuïtie steeds meer ruimte krijgt bij de keuze’s die ik maak. Niet als iets groots of verhevens, maar als een zachte vanzelfsprekendheid.

Ik ervaar vrijheid in het niet meer redeneren waar je hart allang voor heeft gekozen. Lichtheid in het loslaten van wat niet meer past. En vrolijkheid in de eenvoud van het maken van keuze’s. Het is een mooi kado van het ouder worden: niet dat je alles beter begrijpt, maar dat je durft te geloven in datgene wat je altijd al wist.

SHARE & SPREAD WISDOM

Column