Column

Hoe bergen kunnen inspireren

Sommige mensen voelen zich verbonden met de zee, met bossen of met aarde. Ik heb voel me verbonden met de bergen. Ik geniet intens van het natuurverschijnsel. Voor mij zetten bergen ons bestaan in een helder perspectief. Ze relativeren zonder iets af te doen van haar eigen of onze betekenis. Wellicht kijk je na het lezen van deze column anders naar bergen. 

Luxe én Comfort

Door een groot verlangen naar de bergen, lekker eten en een gouden nazomer besloten we naar Italië af te reizen. Een land dat we vaker bezoeken voor kookworkshops, steden bezoekjes en landschap trips. Deze herfst bracht het ons naar het noorden van Italië; de Dolomieten.

Voor de eerste week hadden we bewust gekozen voor luxe en comfort in een hotel. Tussen de wijnraken, de rijk gevulde appelbomen en de ruwe rotswanden checkte we in bij een Michelin Key Hotel. Een prachtig hotel waar de dagen vertraagde en waar de prachtige Seiser Alm tot aan onze ramen reikte. Een week lang begon elke ochtend met een onverstelbaar luxe ontbijt en eindigde elke avond met een uitgebreid 7-gangen diner van het hoogste niveau.

De tweede week genoten we van de luxe en comfort in onze camper. We reden naar prachtige plekken in de Dolomieten en sliepen iedere nacht op unieke camperplekken. Terwijl we de sterren telde door ons dakraam, telde we ook elke avond onze zegeningen: Rijkdom zit hem niet in de luxe van een duur hotel of comfortabele camper, maar in het feit dat het beide in goede gezondheid kan. 
 

De grillige bergranden

Of het nu vanuit het hotel was of vanuit de camper, elke dag trokken we eropuit. Met een hike-tas gevuld met laagjes kleding, snacks, water en kaart trokken we na het ontbijt hoog de bergen in. Highlights van de dolomieten wisselde we af met onbekende wandelroutes. Elke dag liepen we een tocht van zo’n 6 uur waar we optimaal genoten van de karakteristieke grillige bergketens die de dolomieten zo uniek maakt. Als een steenbokje dansde ik over de steile bergpassen heen. Wat heerlijk dat mijn fysieke gestel kan dragen, wat ik graag wil doen.

Wat we van bergen kunnen leren

Terwijl we omhoog lopen glijden mijn ogen langs de randen van de bergen. Sinds mijn werkperiode in Nepal (2006) ben ik verkocht aan de bergen om vele verschillende redenen.
 
Ik houd van de kracht die bergen uitstralen. Daar waar wij mensen persoonlijke weerstand proberen te vermijden, tonen de bergen mij dat je staande kan blijven temidden van oerkrachten. Komt ze daar schadeloos uit? Nee, soms brokkelt er een stukje af of polijsten de wind of het water haar, echter de omgeving slijpt haar waardoor meer vorm en diepte zichtbaar wordt. 

Ik zie de gelaagdheid van steen als de kracht van samen. Net als gesteente ontstaat groei ontstaat niet uit één laag, maar uit de verbondenheid tussen verschillende steenlagen. Immers, opwaartse stuwkracht en zonder opeenstapeling zouden er geen bergen bestaan. De bergen leren mij dat je tot grote hoogte kunt komen als je een laag kunt zijn voor een ander, en als je zélf durft te rusten op datgene wat er is. Alleen dan kun je zelf en samen tot grote hoogte komen.
 
En als laatste zie ik de bergtoppen als een plek waar contrast zege viert. Ik sta stil en kijk hoe het licht zich vastklampt aan elke richel van de grillige bergen. Terwijl het harde steen tegen de zachte lucht aan leunt, blijft door zon- of maanlicht de berg altijd zichtbaar. De kracht van contrasten zie ik als een onlosmakelijk, onoverkomelijk feit. Het heeft elkaar nodig om te kunnen bestaan. De bergen leren mij om contrasten niet te zien als tegenstrijdigheden, maar als een uitnodiging om diepte (in jezelf of een vraagstuk) zichtbaar te maken.

SHARE & SPREAD WISDOM 

© All rights reserved Wisdom Lab
Su-Anne van Waes