Bij een sushi band zit je aan een lange bar met voor je een lopende band (zie Roadmovie Japan). Hierop komen diverse bordjes voorbij waarop één sushi ligt. De band draait in een rap tempo en wordt continu aangevuld door koks die aan de andere kant van de bar staan. Als je een sushi ziet die je wilt hebben, dan pak je snel het bordje van de band en zet je het bordje voor je neer. De kleur van het bordje vertelt je meteen de prijs van de sushi. De lege bordjes zet je naast je zodat men later kan uitrekenen hoeveel je moet betalen. Dit resulteert in een hoge stapels bordjes naast ieder persoon. Om de twee personen zit een klein kraantje waar warm water uitkomt zodat je altijd wat kan drinken bij je sushi. Omdat je deze warm watertab deelt is contact met je buren snel gemaakt. 

De vrouw waar ik naast was geplaatst is Japanse, ik gok rond de 65 jaar, zie er uiterst verzorgd uit en kijkt vriendelijk uit haar ogen. Om ons heen gebeurd er veel. De koks zijn druk met het bereiden van de sushi en mensen praten luid met elkaar. Terwijl ik ga zitten kijkt de vrouw mij met een kleine glimlach aan, die ik heb vertaald als ‘smakelijk eten’. Ik geef haar eenzelfde glimlach terug waarna ik mijn aandacht verleg richting het eten. Als we op hetzelfde moment een beweging richting de watertab maken knik ik met mijn hoofd dat ik haar graag voorrang geef. Een vriendelijke zachte glimlach kwam me tegemoet. Zorgvuldig kozen we diverse sushi’s van de band en in stilte aten we diverse bordjes leeg waardoor er langzaam een toren van bordjes tussen ons blikveld kwam te staan. 

Na enige tijd was de vrouw niet meer zichtbaar tot ik ineens in vloeiend Engels en met een ferme toon boven de bordjes hoorde: “And, do you enjoy our country?” Ik glimlachte en wachtte met antwoord geven. Mijn snelle antwoord was namelijk geweest; Yes I really love your country. In plaats daarvan besloot ik een ander antwoord te geven. Ik boog iets naar voren zodat ik langs de bordjes haar ogen kon zien, keek haar vanonder mijn wimpers verlegen aan en zei: “I really don’t understand your country”.