Column
Hoe bergen kunnen inspireren
Sommige mensen voelen zich verbonden met de zee, met bossen of met aarde. Ik heb voel me verbonden met de bergen. Ik geniet intens van het natuurverschijnsel. Voor mij zetten bergen ons bestaan in een helder perspectief. Ze relativeren zonder iets af te doen van haar eigen of onze betekenis. Wellicht kijk je na het lezen van deze column anders naar bergen.
Luxe én Comfort
Door een groot verlangen naar de bergen, lekker eten en een gouden nazomer besloten we naar Italië af te reizen. Een land dat we vaker bezoeken voor kookworkshops, steden bezoekjes en landschap trips. Deze herfst bracht het ons naar het noorden van Italië; de Dolomieten.
Voor de eerste week hadden we bewust gekozen voor luxe en comfort in een hotel. Tussen de wijnraken, de rijk gevulde appelbomen en de ruwe rotswanden checkte we in bij een Michelin Key Hotel. Een prachtig hotel waar de dagen vertraagde en waar de prachtige Seiser Alm tot aan de ramen reikte. Een week lang begon elke ochtend met een luxe ontbijt en eindigde elke avond met een uitgebreid 7-gangen diner van het hoogste niveau.
De tweede week genoten we van de luxe en comfort in onze camper. We reden naar prachtige plekken in de Dolomieten en sliepen iedere nacht op unieke camperplekken. Terwijl we de sterren telde door ons dakraam, telde we ook elke avond onze zegeningen: Rijkdom zit hem niet in de luxe van een duur hotel of comfortabele camper, maar in het feit dat het beide in goede gezondheid kan.
De grillige bergranden
Of het nu vanuit het hotel was of vanuit de camper, elke dag trokken we eropuit. Met een hiketas gevuld met onze laagjes kleding, snacks en kaart trokken we na het ontbijt hoog de bergen in. Highlights van de dolomieten wisselde we af met onbekende plekken. Elke dag liepen we een tocht van zo’n 6 uur waar we optimaal genoten van de karakteristieke grillige bergketens die de dolomieten zo uniek maakt.
Terwijl ik voet voor voet omhoog klim glijden mijn ogen langs de randen van de bergen. Sinds mijn werkperiode in Nepal (2006) ben ik verkocht aan de bergen om vele verschillende redenen.
Ik houd van de kracht die bergen uitstralen. Ze laten zien dat iets eeuwen kan doorstaan. Daar waar wij (mensen) ons weren tegen regen en wind, blijft de berg ondanks weerstand in haar kwetsbaarheid overeind. De omgeving slijpt haar, waardoor meer vorm en diepte zichtbaar wordt.
Ik zie de lagen waaruit steen is opgebouwd functioneren als een stille getuige van hoe zeer je elkaar nodig hebt. Groei ontstaat niet uit één laag, maar uit de verbondenheid daartussen. Immers, zonder opeenstapeling zouden er geen bergen bestaan. De bergen leren mij dat je tot grote hoogte kunt komen, als je durft te rusten op datgene wat er is.
Ik zie de lagen waaruit steen is opgebouwd functioneren als een stille getuige van hoe zeer je elkaar nodig hebt. Groei ontstaat niet uit één laag, maar uit de verbondenheid daartussen. Immers, zonder opeenstapeling zouden er geen bergen bestaan. De bergen leren mij dat je tot grote hoogte kunt komen, als je durft te rusten op datgene wat er is.
En als laatste zie ik de bergtoppen als een plek waar verscheidendheid (lucht en steen) zege viert. Ik sta stil en kijk hoe het licht zich vastklampt aan elke richel en elk rafelrandje van de grillige bergen in de dolomieten. Die rafelrand is een plek waar het licht zijn mooiste werk laat zien, want zonder licht zou de verscheidenheid niet worden geaccentueerd. En het mooie is, licht schijnt altijd. Of het nu de ochtendzon is of maanlicht de rafelrand is altijd zichtbaar waardoor de kracht van contrast en verscheidenheid altijd zichtbaar is.
SHARE & SPREAD WISDOM
OOK INTERESSANT
Populair
© All rights reserved Wisdom Lab
Su-Anne van Waes