Column
Hoe bergen kunnen inspireren
Sommige mensen hebben het met water of met aarde. Ik heb het met bergen. Ik geniet intens van het natuurverschijnsel. Voor mij zetten bergen ons bestaan in een helder perspectief. Ze relativeren zonder iets af te doen van haar of onze betekenis. Wellicht kijk je na het lezen van deze column anders naar bergen.
Luxe én Comfort
Door een groot verlangen naar de bergen, lekker eten en een gouden nazomer besloten we naar Italië af te reizen. Een land dat we vaker bezoeken voor kookworkshops, steden bezoekjes en landschap trips. Deze herfst bracht het ons naar het noorden van Italië; de Dolomieten.
Voor de eerste week hadden we bewust gekozen voor luxe en comfort in een hotel. Tussen de wijnraken, de rijk gevulde appelbomen en de ruwe rotswanden checkte we in bij een Michelin Key Hotel. Een prachtig hotel waar de dagen vertraagde en waar de prachtige Seiser Alm tot aan de ramen reikte. Een week lang begon elke ochtend met een luxe ontbijt en eindigde elke avond met een 7-gangen diner.
De tweede week genoten we van de luxe en comfort in onze camper. We reden naar prachtige nieuwe plekken in de Dolomieten om de bergen in te trekken en sliepen iedere nacht op unieke camperplekken. Terwijl we de sterren telde door het dakraam, telde we ook elke avond onze zegeningen: Rijkdom zit hem niet in de luxe van een duur hotel of comfortabele camper, maar in het feit dat het beide in goede gezondheid kan.
De grillige bergranden
Of het nu vanuit het hotel of de camper was, elke dag trokken we eropuit. Met een hiketas gevuld met onze laagjes kleding, snacks en kaart trokken we na ons ontbijt hoog de bergen in. Highlights van de dolomieten wisselde we af met onbekende plekken. Elke dag liepen we een tocht van zo’n 6 uur waar we optimaal genoten van de karakteristieke grillige bergketens die de dolomieten zo uniek maakt.
Terwijl ik voet voor voet omhoog klim glijden mijn ogen langs de randen van bergen. Sinds mijn werkperiode in Nepal (2006) ben ik verkocht aan de bergen.
Ik houd van de kracht die bergen uitstralen. Ze laten zien dat iets eeuwen kan doorstaan. Daar waar wij (mensen) ons weren tegen regen en wind, blijft de berg in haar kwetsbaarheid staan. Het slijpt haar waardoor meer vorm en diepte zichtbaar wordt.
Ik zie de lagen waaruit steen is opgebouwd functioneren als een stille getuige van hoe zeer je elkaar nodig hebt. Groei ontstaat niet uit één laag, maar uit de verbondenheid daartussen. Immers, zonder opeenstapeling zouden er geen bergen bestaan. De bergen leren mij dat je tot grote hoogte kunt komen, als je durft te rusten op datgene wat er is.
Ik zie de lagen waaruit steen is opgebouwd functioneren als een stille getuige van hoe zeer je elkaar nodig hebt. Groei ontstaat niet uit één laag, maar uit de verbondenheid daartussen. Immers, zonder opeenstapeling zouden er geen bergen bestaan. De bergen leren mij dat je tot grote hoogte kunt komen, als je durft te rusten op datgene wat er is.
En als laatste zie ik de ruwe randen en toppen als een plek waar twee contrasten (lucht en steen) elkaar continue vinden. Het is een plek waar het licht zijn mooiste werk laat zien want zonder licht zou de verscheidenheid niet worden geaccentueerd. Ik sta stil en kijk hoe het licht zich vastklampt aan elke richel en elk rafelrandje van de grillige bergen in de dolomieten. Of het nu ochtendzon is of maanlicht. Licht schijnt altijd, waardoor de kracht van contrast en verscheidenheid altijd zichtbaar is. Je hoeft het niet eens te willen zien. Het is er.
SHARE & SPREAD WISDOM
OOK INTERESSANT
Populair
© All rights reserved Wisdom Lab
Su-Anne van Waes