Column

Waar het licht de rotsen raakt

Tijdens een wandeling in de Dolomieten zag ik hoe het licht de ruwe rotsen raakt. Een column over omgaan met contrasten in jezelf. 

De bergen

Sommige mensen hebben het misschien met water. Ik heb hét met bergen. Ik geniet intens van het natuurverschijnsel. Dat door een opwaartse kracht zij (de bergen) boven zichzelf uit zijn gestegen vind ik pure inspiratie. Daarnaast bewonder ik de vorm van bergen, krachtig en imposant. Het maakt je klein en nederig. 

Luxe én eenvoud

Door een groot verlangen naar de bergen, lekker eten en een gouden nazomer besloten we naar Italië af te reizen. Een land dat we vaker bezoeken voor kookworkshops, steden bezoekjes en landschap trips. Dit keer bracht het ons naar het noorden van Italië; de Dolomieten.

Voor de eerste week hadden we bewust gekozen voor luxe en comfort. Tussen de wijnraken, de rijk gevulde appelbomen en de ruwe rotswanden checkte we in bij een Michelin Key Hotel. Een prachtig hotel waar de dagen vertraagde en waar de prachtige Seiser Alm tot aan de ramen reikte. Een week lang begon elke ochtend met een luxe ontbijt en elke avond eindigde met een 7-gangen diner. De tweede week genoten we van de luxe en eenvoud in onze camper. We reden elke dag naar prachtige plekken om de bergen in te trekken en sliepen elke dag we op unieke plekken. Vaak telde we onze zegeningen. Rijkdom zit hem niet in de luxe van een hotel of de camper, maar in het feit dat het beide in goede gezondheid kan.

De grillige bergranden

Of het nu vanuit het hotel of de camper was, elke dag trokken we eropuit. Met een hiketas gevuld met onze laagjes kleding, snacks en kaart trokken we hoog de bergen in. Highlights van de dolomieten wisselde we af met onbekende plekken. Elke dag liepen we een toch van zo’n 6 uur boven de boomgrens waar we optimaal genoten van de karakteristieke scherpte, grilligheid van steen die de dolomieten zo uniek maakt. 

Tijdens het lopen dwaalde mijn gedachten af terwijl mijn ogen langs de randen van bergen glijden. Wat me aanspreekt is dat de grillige bergrand een plke is waar twee uiterste van van steen en lucht (hard en zacht) elkaar treffen. Precies op de scheidingslijn is waar het licht zijn mooiste werk doet. Het contrast wat door licht wordt gecreeerd is nodig om beide te kunnen zien, waarbij de verscheidenheid wordt accentueert. 

XXX

De xxx 

XXX

In het xxx 

SHARE & SPREAD WISDOM 

© All rights reserved Wisdom Lab
Su-Anne van Waes