Column

Dé belangrijkste levensles van Darwin

Natuurlijk kennen we Darwin van de evolutietheorie (survival of the fittest) maar wist je ook dat hij een mooie levensles deelde waar jij vandaag de dag iets aan kan hebben? Lees in de column hieronder welke les je kunt leren van deze bereisde man.

Natuur versus cultuur

Vaak komt ter sprake dat Patagonië vooral een reis is die zich laat lenen om kennis te maken met de natuur van Zuid Amerika en niet met de cultuur. Zo werd me meerdere malen verteld dat je voor de cultuur naar het noorden van Zuid Amerika richting Peru en Bolivia moet gaan. Overrompeld door de schoonheid van de natuur verzande ik zelf ook in het antwoord dat Patagoina meer natuur dan cultuur met zich meedraagt. Echter naarmate de weken verstreken tijdens mijn rondreis door Patagonia zat die gedachte me steeds vaker dwars. 

Informatie drift

Ik merkte dat mijn mapjes in mijn hoofd verlegen zaten om informatie en elke dag kwamen er meer vragen bij: Waarom ligt de grenslijn tussen Argentinie en Chili precies in het midden van het Beagle Kanaal? Ushuaia betekent baai met zicht op het oosten maar als je in Ushuaia staat heeft de baai juist zicht op het westen? 

Om mijn hoofd te ontlasten van al deze vragen besloot ik zelf op zoek te gaan naar antwoorden. Gedreven om informatie te vinden belande ik een uur later in een cafe-wasserette-supermarkt-internetcafe-bank-postkantoor winkel met de afmeting van een turnmatje. De computer was volgens mij nog voorzien van MS DOS en mijn schaamte steeg met de minuut toen ik de mevrouw van de winkel vroeg naar een Engelstalig boek over de geschiedenis van Patagonia. Driftig begon ze te schrijven op een oud bonnetje en duwde enkele seconde later het papiertje met telefoonnummer in mijn handen en gebaarde dat ik buiten moest bellen.

Bij de schuine boom

Buiten, met mijn telefoon in de lucht gestoken zoeken naar bereik, waagde ik de gok het telefoonnummer te bellen. Ik stond ondertussen op zo’n afgelegen plek, dat het me vrolijk stemde dat de telefoon überhaupt overging. Het feit dat er werd opgenomen maakte me enthousiast. Ik vertelde mijn verhaal waarop een man aan de andere kant van de lijn hartelijk begon te lachen. Hij stelde zichzelf voor als Nicola. Een 42 jarige Engelssprekende Argentijn, historicus en bioloog.

Hij bood meteen aan om naar een cafe in de stad te komen om mijn vragen te beantwoorden, omdat hij zelf nogal achteraf woonde en mij dat een moeilijke reis zou besparen. Echter, ik was die ochtend net met een landrover uit de stad vertrokken om te toeren in het uiterste zuiden van Patagonia en was inmiddels drie uur verwijderd van de stad Ushuaia. Toen ik uitlegde waar ik me begaf bleek ik een uur verwijderd te zijn van zijn huis. Doordat ik een landrover bij me had zou ik zijn huis kunnen bereiken alleen waren er geen wegen en borden meer tijdens dat laatste uur. Op het oud bonnetje kliederde ik wat aantekeningen die niet meer voorstelde als ‘bij de schuine bomen rechts aanhouden’ en ‘bij de lagoon tegen de klok inrijden’. 

Alvorens ik aan de tocht begon twijfelde ik nog even om als vrouw alleen naar een onbekende man te rijden ‘in the middle of nowhere’. Aangezien mijn intuïtie me zelden in de steek laat besloot ik ook nu daarop te vertrouwen. Daarnaast bericht ik in dit soort situaties altijd mijn zus met daarin mijn plan, contactgegevens die ik heb, mijn locaties en dat ik binnen 24 uur contact opneem.

Gerustgesteld zette ik de off road route voort. Volledig onder het stof kwam ik na een dik uur rijden aan. Midden op de zandweg zag ik een klein stipje die met de seconde dat ik naderde de vorm kregen van Nicola. Uit blijdschap dat ik de afgelegen plek had gevonden communiceerde ik met mijn grote koplampen. Ik kreeg antwoord door wijd zwaaiende armen en een brede glimlach die het ijs deed breken alvorens we elkaar hadden ontmoet.

Bijzonder cadeau

De dagen werden gevuld met verhalen waar ik ademloos naar heb zitten luisteren, 100 vragen over natuur en cultuur werden beantwoord, oude historische landkaarten verspreid over de gehele vloer deden hun navigatiewerk om beter grip te krijgen op alle verhalen in tijd en ruimte. En alsof we elkaar al jaren kende vulden we de dagen met samen koken, thee drinken, hout hakken, vuur stoken en paardrijden in de prachtige achtertuin.

Met mijn hoofd gevuld met informatie door zijn verhalen en mijn hart verwarmd door zijn zorgzaamheid, namen we na twee dagen afscheid van elkaar. Een brok in onze keel zat in de weg om iets te zeggen, maar ik weet zeker dat we met ons zwijgen genoeg hebben gezegd. Terwijl ik instapte, de deur dicht deed en het raam opendraaide maakte hij een foto van mij achter het stuur. Hij zette daarna een klein knuffelbeestje tegen het raam ‘for a safe trip back home’ en legde op mijn schoot een Engelstalig boek over de geschiedenis van Patagonia. Omdat ik wist hoe zuinig hij op zijn boeken is keek ik hem met protesterende ogen aan maar hij zei: “don’t argue with me on this one Sue. It’s all I can offer you and I want you to have it”. Hij realiseerde zich niet dat al zijn verhalen, zijn uitgesproken liefde voor zijn land, kennis over zijn vak en zijn gastvrijheid een gift is waar geen cadeau tegen op kan. 

(verhaal gaat verder onder de foto’s)

Darwin's levensles

Ik starte de motor en keerde de auto met zijn neus weer richting de stad Ushuaia die zichzelf ‘het einde van de wereld’ mag noemen. Nicola volgde mijn bandenspoor en bleef midden op de stoffige zandweg staan terwijl ik wegreed. In mijn achteruitkijkspiegel werd mijn beeld op hem door de stof vervaagd en voorzichtig rolde er een traan over mijn wang uit dankbaarheid. Ushuaia mogen ze dan wel ‘het einde van de wereld’ noemen; ik weet nu dat er nog een bijzonder iemand achter die grens woont.

Mijn antwoord zal de volgende keer anders zijn als de natuur versus cultuur gesprekken naar voren komen aangaande Patagonia. Die week heb ik namelijk geleerd dat de natuur van Patagonia alsmaar mooier wordt als je de rijke cultuur kent. Of zoals Nicola mij de belangrijkste levensles van Darwin voorlas toen Darwin met opzet dubbelzinnig zei bij het doorkruisen van het Beagle Kanaal: “Patagonia takes possessie of your mind because it opens a whole new horizon to those who look further, then their own horizon”. En hij heeft gelijk, met die vaardigheid zou de wereld zomaar een stukje mooier kunnen worden.

SHARE & SPREAD WISDOM

© 2022 - 2023 All rights reserved Wisdom Lab
Su-Anne van Waes